P’Nhym BaanreanThai
Repost of denying Standardized Test!
Multi-intelligences in human being can’t be judged onto various of learning’s qualities by a same test.!
โพสต์เมื่อ 2 ปีที่แล้ว
วนมาให้เรียนรู้ร่วมกันสำหรับผู้จัดการศึกษาน้องใหม่นะคะ
—-
การออกแบบเครื่องมือประเมินผลการเรียนรู้
ไม่สอดคล้องกับกระบวนการเรียนรู้ตามศักยภาพความถนัดของผู้เรียน ทำให้เราไปไม่ถึงวิธีการปฏิรูปการเรียนรู้
เพราะเกิดการตัดสินความสามารถของเด็กโดยไม่เป็นธรรม
—-
ขณะนี้
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ยังยึดติดการใช้ข้อสอบ แบบกระดาษข้อสอบกลาง เพื่อประเมินผลและทดสอบการอ่านออกเขียนได้/คุณภาพการเรียนของนักเรียนในระบบโรงเรียน ทั้งประเทศรวมมาใช้กับเด็กบ้านเรียนด้วย
บ้านเรียนใดมีความเห็นว่า ข้อสอบชุดนั้น ไม่สอดคล้องกับวิธีการ และ กระบวนการเรียนรู้ของผู้เรียนตามศักยภาพความถนัดและเป้าหมายการพัฒนาคุณภาพของแผนการศึกษา
ครอบครัว สามารถทำหนังสือปฏิเสธแบบทดสอบที่สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาใช้ และ … “ขอรับการประเมินผลตามสภาพจริงตามแผนการศึกษาของครอบครัว” ค่ะ
เนื่องจาก ปรัชญาการศึกษาโดยครอบครัว ที่เริ่มต้นพัฒนาและเชื่่อมโยงกระบวนการเรียนรู้จากความถนัดและความสนใจของผู้เรียนเป็นตัวตั้ง จะมีระยะของพัฒนาการในการพัฒนาด้านการอ่าน เขียน คิดวิเคราะห์ ที่แตกต่างกัน โดยเฉพาะเราเน้นการใช้ทักษะการฟังเพื่อการเรียนรู้ด้วยหัวใจ
เด็กบ้านเรียนที่ถนัด ใช้ Hand ก่อน จะเป็นนักคิดวิเคราะห์ด้วย Heart และ Head ผ่านการลงมือทำงาน ส่วนใหญ่เริ่มต้นจากการทำงาน/งานประดิษฐ์/วิ่งเล่น/เขียนภาพ และ มักจะถนัดอ่านความเข้าใจต่อโลกรอบตัว ด้วย “อวจนภาษา” และใช้ทักษะการฟังและการพูดเพื่อการสื่อสารด้วยภาษาให้ตรงตามเป้าหมายอย่างมีความหมาย
เด็กบ้านเรียนที่ถนัด ใช้ Head จาก Heart ผ่าน วจนภาษา ก่อน จะสามารถทำข้อสอบได้ แต่ขึ้นกับข้อสอบว่าเป็นข้อสอบที่สอดคล้องกับการเรียนรู้ที่ผ่านมาหรือไม่
ส่วนเด็กบ้านเรียนที่ถนัด ใช้ Heart Head และ Hand ผ่าน วจนภาษา เป็นเด็กที่เรียนรู้หลากหลายทาง ก็จะสามารถทำข้อสอบได้ แต่อาจจะตอบเป้าหมายคุณภาพการอ่านออกเขียนได้ตรงกับวิธีการเรียนรู้ตามสภาพจริงหรือไม่ ควรแยกแยะชัดเจน
อย่างไรก็ดี การศึกษารายบุคคล เน้นการประเมินผลตามสภาพจริง และเป็นการประเมินผลเพื่อพัฒนา … ไม่ใช่การประเมินผลเพื่อตัดสินว่า เด็ก อ่านออกเขียนได้ หรือ อ่านไม่ออก เขียนไม่ได้ ตามที่ส่วนกลางนึกอยากจะใช้เครื่องมืออะไรก็ได้ มาวัดเด็กๆ … เด็ก ๆ ในระบบโรงเรียนก็ควรได้รับการให้คุณค่านี้เช่นเดียวกัน
การปฏิเสธการทำข้อสอบ ไม่ใช่การใช้อภิสิทธิ์ใดๆ หรือการถูกมองว่าแปลกแยก
วิธีการปฏิเสธเป็นการพิเคราะห์และสามารถแสดงให้เห็นชัดเจนว่า ผู้สอนควรมีพื้นที่อิสระในการประเมินผลผู้เรียนได้ตามกระบวนการเรียนรู้ได้ของผู้เรียน ซึ่งอาจมีระยะพัฒนาการของความถนัดที่แตกต่างกัน เป็นการเคารพในศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ของผู้เรียน เพื่อขยายผลในการช่วยพัฒนาต่อยอดได้ตรงตามศักยภาพของผู้เรียนให้ทุกคนมีพื้นที่การเรียนรู้ที่ไปต่อได้ทุกคนอย่างเสมอภาค
การปล่อยให้เด็กๆ เป็นหนูทดลองข้อสอบแบบเดียวกันทั้งประเทศ ไม่ได้ตอบโจทย์การหวังผลให้การศึกษาเป็นเครื่องมือในการพัฒนาคน
โดยเฉพาะหากเราใช้เครื่องมือด้วยระบบการทดสอบแบบเดียวกันทั้งประเทศ นัั่นคือ เรากำลังยอมรับการสร้างข้อจำกัดที่ทำให้เด็กๆ ถูกตัดสินคุณค่าของตนเองด้วยแบบทดสอบที่กำหนดโดยคนที่ไม่ได้จัดการเรียนการสอนและจะมีส่วนร่วมในการพัฒนาต่อยอดการเรียนรู้ให้กับผู้เรียนโดยตรง